Loading...
Hond en sneeuw 2017-03-01T17:37:13+00:00

Hond en Sneeuw

Hond en sneeuw eten. Spelen met sneeuw is leuk. Honden hebben geen handen om dingen mee te onderzoeken dus gebruiken ze bij voorkeur de bek. Dit happen naar de sneeuw ziet er misschien wel geinig uit maar het eten van sneeuw kan gemakkelijk een buikgriep (overgeven en diarree) veroorzaken. Hond en sneeuw. De meeste honden kunnen prima tegen de kou. En sneeuw vinden ze vaak geweldig leuk. Toch zijn er een aantal zaken waar je als eigenaar op moet letten. In dit artikel geven wij enkele tips voor uw hond en sneeuw. Gooi daarom niet met sneeuwballen naar de hond. Dit vinden met name kinderen een heel leuk spelletje want de hond speelt zo leuk mee. Maar realiseer je dat je hier het sneeuw happen alleen maar mee in de hand werkt. Vers gevallen sneeuw is relatief schoon maar door de kou kan dit alsnog een buikgriep veroorzaken. Oudere sneeuw is naast koud, ook nog eens vervuild met allerlei andere dingen. Laat je hond dus geen sneeuw eten! Gebeurt het toch, keur dit dan onmiddellijk af met bijvoorbeeld een duidelijk “nee”. Ga niet lachen als de hond voor het eerst sneeuw ziet en hier enthousiast naar gaat happen (hoe grappig het er soms ook uit kan zien). Het lachen werkt voor de hond bevestigend en dus zal hij dit gedrag vaker gaan herhalen. Hoe kun je het sneeuw eten voorkomen? Neem wat extra lekkere voertjes mee naar buiten en zorg dat de hond aandacht heeft voor jou en niet de hele wandeling met de sneeuw bezig is. Honden vinden sneeuw over het algemeen erg leuk. Dit komt vooral omdat er bij pas gevallen sneeuw maar weinig geurtjes vrijkomen van de grond. Als de hond snuffelt en tegelijkertijd de sneeuw verplaatst met zijn neus komen er ineens wél heel veel geurtjes vrij; dolle pret voor de hond! Sneeuw eten mag dus niet, snuffelen in de sneeuw mag natuurlijk wel. Let op dat het snuffelen niet overgaat in sneeuw eten.

Onderkoeling

Onderkoeling kan leiden tot de dood van een hond. Dit geldt echter slechts voor kleinere rassen die niet goed bestand zijn tegen de kou en heel kort haar hebben. Toch kan onderkoeling ook bij de sterke winterrassen voorkomen. Wanneer je onderkoeling vast stelt bij je hond, moet je zo snel mogelijk hulp bieden. Honden zijn net als mensen warmbloedige wezens en wanneer ze worden blootgesteld aan extreem lage temperaturen kan dit fataal zijn. De lichaamstemperatuur van een hond ligt tussen de 38°C en 39°C.

De symptomen van onderkoeling

Uw hond zal bij onderkoeling vrijwel meteen beginnen te rillen; het is een onvrijwillige reactie van de spieren om de lichaamstemperatuur zo hoog mogelijk te houden. De haren van je hond zullen rechtop gaan staan. Hierdoor komt er lucht tussen de haren deze lucht wordt dan opgewarmd en zorgt voor een isolatielaag voor de hond. Ook de ledematen zullen zeer koud aanvoelen. Zij krijgen niet veel bloed meer omdat deze alleen nog maar stroomt naar de cruciale delen in het lichaam (vitale organen).

Hoe kouder je hond wordt hoe zwakker hij zich ook gaat voelen. In het laatste stadium van de onderkoeling probeert het lichaam ervoor te zorgen dat de hersenen, het hart en de longen blijven werken. Andere delen krijgen die voorkeursbehandeling niet, dan is er sprake van afsterving van het weefsel. Als de laatste fase is beëindigd begint de bewusteloosheid met een korte tijd later de dood als gevolg.

De hulpmiddelen tegen onderkoeling

Allereerst is het heel onverstandig om zwakke of zieke honden in koud weer (lang) buiten te laten. Zij zijn het meest vatbaar voor onderkoeling. Zeer kleine en kortharige honden voorzie je het best van een soort schoeisel en kleding zodat hun lichaamstemperatuur constant blijft.

Maar voor alle honden geldt eenzelfde regel: wanneer de hond nat geworden is dan is de kans op onderkoeling erg groot, al is de gevoelstemperatuur niet laag. Heb je jouw hond preventief geholpen bij zijn onderkoeling? Dan is het nog altijd aan te raden de dierenarts te bellen. Zo zorg je er voor dat je hond niets ernstigs aan dit voorval heeft overgehouden. Extreme gevallen van onderkoeling kunnen alleen verholpen worden met behulp van een dierenarts.

Pekel onaangenaam voor hondenvoeten

De meeste honden ervaren sneeuw als een feestelijke aangelegenheid en gaan vaak helemaal ‘uit hun bol’ als ze voor het eerst de witte wereld betreden.
Toch zijn er zaken waar eigenaren van honden goed op moeten letten wanneer ze met hun huisdier een wandeling door de sneeuw gaan maken.

Zo kan de koude sneeuw een belangrijke irritatiebron voor de gevoelige pootkussentjes van honden zijn. Ook het strooizout waarmee stoepen en wegen vaak ruim bedekt zijn, kan voor de viervoeters erg pijnlijk zijn. Door de combinatie van de kou en het zout kunnen wondjes en irritaties aan de poten ontstaan. Het zout kan erg pijnlijk zijn als het dier wondjes aan zijn voeten heeft. Pekel is bovendien giftig. Omdat honden na een wandeling vaak hun poten schoon likken krijgen ze dat zout vervolgens binnen, wat vervolgens tot andere onaangename verschijnselen kan leiden.

Er zijn verschillende manieren om het leed te verzachten. Zo kan het helpen om de pootjes in te smeren met een laagje vaseline waardoor de sneeuw minder aan de voeten kleeft. Bij honden met lang haar aan hun voeten en tussen hun tenen is het raadzaam dat haar zo kort mogelijk af te knippen. Heeft de hond in sneeuw en pekel gelopen spoel dan thuis zijn poten even af met schoon lauw water. Is de overlast voor de hond ernstig dan zijn bij Faunaland Skagerhof hondenschoentjes verkrijgbaar.

Laat uw hond niet op het ijs

IJspret is voor honden echt taboe. Een hond weet niet waar en wanneer het ijs betrouwbaar is. Bovendien kan hij op het ijs een nare uitglijder maken en een bot breken. Voorkom problemen en houd uw hond bij het ijs weg.